- bimürüvvət
- sif. <fars. bi. . . və ər. mürüvvət> Mürüvvətsiz, insafsız, amansız, rəhmsiz; ədalətsiz. // Bəzən söyüş kimi işlənir. <Fərhad:> Nainsaf zalımlar, bimürüvvət cəlladlar! Ə. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bimürüvvətlik — is. Mürüvvətsizlik, insafsızlıq, rəhmsizlik, ədalətsizlik. Hər günüm hicrində, ey məh, bir qiyaməttək keçər; Bimürüvvətlikdir olsa bunlar ömrümdən hesab. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bimürvət — dan. bax bimürüvvət. Ay bimürvət, nədir mənim günahım; Çəkirsən zülfündən dara sən məni. Aşıq Hüseyn. <Vaqif:> Vidadi, qardaşım, sənmisən, gəlgəl; Bizi ayrı saldı bimürvət əcəl. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaşınmaq — qayıd. Köhnə məişətdə: yad kişilərə görünməmək üçün üzünü örtmək, üzünü bir şeylə örtüb gizlətmək. Ay üzünü görmək istər, sevdiyim! Söylə görüm, bəs yaşınmaq nədəndir? Qur.. Görəndə Zakiri istər yaşına; Bimürüvvət qoymaz dönüm başına. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti